Argiolas
Het wijnhuis: Argiolas
Op ongeveer 20 kilometer ten noorden van Cagliari rond de plaatsen Serdiana, Senorbi en Selegas bevinden zich de wijngaarden van het Wijnhuis Antonio Argiolas. Het zachte klimaat in combinatie met de vruchtbare bodem maken het leven en de wijnen hier zeer aangenaam. Het huis is opgericht in 1938 door Antonio Argiolas die geboren werd in 1906 en overleed op 20 juni 2009 op 102-jarige leeftijd. Zijn twee zonen, Franco en Giuseppe. volgden hun vader op. Het wijnhuis wordt inmiddels geleid door de 3de generatie: Antonio, Francesca & Valentina Argiolas. Door de ervaring van Antonio en de moderne visie van z'n zoons krijgen de wijnen van Argiolas een bijzondere smaak. Vinificatie van de inheemse druivenrassen als Cannonau en Monica vindt tegenwoordig op een moderne wijze plaats. Argiolas bezit wijngaarden in verschillende DOC gebieden en produceert zowel droge witte als rode wijnen. Buiten de bekende Cannonau di Sardegna brengen zij ook een rode Monica di Sardegna, een witte Nuragus di Cagliari en een eveneens witte Vermentino di Sardegna op de markt. Allemaal wijnen op basis van eigen, Sardijnse druivenrassen, dus met een heel eigen karakter. Door constante vernieuwing en investeringen in het eigen bedrijf worden de wijnen van Argiolas beschouwd als de top van Sardinië. Alle wijnen bezitten de karakteristieke Sardijnse kenmerken, die ze zo eindeloos boeiend én lekker maken.
Het gebied: Sardinië
Het eiland Sardinië is bijzonder in trek bij de toeristen vanwege de prachtige, ongerepte natuur. Het eiland ligt nog buiten de moderne, snelle wereld, en wie van rust en stilte houdt komt op Sardinië volop aan zijn trekken. De wijnen van dit eiland zijn nog niet zo bekend. De echte wijnliefhebbers weten ze wel te vinden, want het zijn heerlijke frisse en verfijnde wijnen. Dat is nog niet zo heel lang het geval. De Sardijnse wijnbouw heeft zich pas de laatste tien jaar echt ontwikkeld. Voorheen kwamen er weinig interessante wijnen vandaan. Hoogstens wat zoete exemplaren, die hier werden geproduceerd vanwege gebrek aan moderne vinificatietechnieken. Er was niet veel geld om in nieuwe technieken en installaties te investeren, dus de vooruitgang moest maar even wachten. Inmiddels is daar gelukkig verandering in gekomen. Er kwam ook erkenning voor de inspanning van officiële zijde, want een aantal wijnen heeft inmiddels de DOC-status gekregen, de aanduiding voor de gegarandeerde herkomstbenaming. Voor de wijnbouw zijn bodem en klimaat niet altijd gunstig. De grond is arm, en een groot deel van het eiland is zeer droog. Veel zon en wind zijn gunstig voor de wijnbouw, maar het gebrek aan regen in dit gebied wil nog wel eens voor de nodige problemen zorgen. Dat is goed te zien aan de andere begroeiing: de speciaal aan het droge klimaat gewende Mediterrane planten doen het hier meer dan uitstekend. Toch bestaat de wijnbouw hier al zeer lang. Hij werd hier gebracht in de achtste eeuw voor Christus door de Feniciërs. Na dit volk zijn er nog vele andere gekomen, elk met hun eigen invloed op het eiland en zijn bewoners. Vooral de Spaanse veroveraars waren van belang voor de ontwikkeling van de wijnbouw. Hun komst, in de dertiende eeuw, gaf de wijnen van Sardinië een krachtige impuls. De Spanjaarden bleven tot het begin van de 18e eeuw, hetgeen verklaart dat de gebruikte druiven nog altijd een soort van Spaanse inslag, een zekere verwantschap tonen. Wijnbouw vinden we veel in het zuiden en zuidwesten van het eiland. Daarnaast staan er ook druiven in het noorden. In het zuiden van Sardinië bestaat de grond voornamelijk uit een mengsel van kalksteen met klei, een vruchtbare bodem, die in staat is krachtige wijnen voort te brengen. De berghellingen van het eiland vormen een uitgelezen plek voor de wijnbouw, die helaas nog veel te weinig wordt benut. Gelukkig zijn er tegenwoordig producenten als Argiolas, die de aanwezige mogelijkheden volledig trachten te benutten.
