Tasca d'Almerita Rosso del Conte 2017

Tasca d'Almerita Rosso del Conte 2017

De Rosso del Conte heeft zich in de loop der jaren ontwikkeld tot dé rode klassieker van dit fraaie wijnhuis. Klassiek, omdat gebruik is gemaakt van uitsluitend inheemse, Siciliaanse druivenrassen, nero d’avola en perricone. Deze druiven hebben onmiskenbare voordelen. Het feit dat ze zo goed bestand zijn tegen het warme klimaat bijvoorbeeld. Dat verleent deze wijn een frisheid die je bij een rode Siciliaan niet direct zou verwachten. En dat in combinatie met de eigenheid van deze druiven verleent deze wijn een karakter dat niet te kopiëren valt. De eerste vintage werd in 1970 door Graaf, of in het Italiaans Conte, Giuseppe samengesteld. Het was destijds de eerste single vineyard wijn van Sicilië. De druivenstokken van de nero d'avola en perricone druiven staan op de historische San Lucio wijngaard, die sinds 1959 is aangeplant.

Het wijnhuis: Tasca d'Almerita

Midden in de Siciliaanse heuvels, ten zuidoosten van Palermo, bevindt zich een van de bekendste wijnhuizen van Sicilië, Regaleali. Op het eerste gezicht ogen de heuvels hier in het binnenland dor en droog. Eenmaal bij het landgoed van de familie Tasca d’Almerita gearriveerd, waan je je in een oase. Het landgoed strekt zich uit over 500 hectare, waarvan er 320 zijn gereserveerd voor de wijnstok. Hier zorgt een bijzonder irrigatiesysteem voor het broodnodige water. Het is de enige mogelijkheid om hier druiven te laten groeien. De wijnbouw heeft hier een verrassend lange geschiedenis. De druivenstok werd hier al meer dan honderd jaar geleden succesvol geïntroduceerd. De sleutel tot het succes ligt vooral in de hoogte van de wijngaarden. Aan zee koelt het in dit klimaat ’s nachts niet af. Hier in de bergen, op een hoogte van 450-700 meter boven de zeespiegel, is dat heel anders. Het is hier ´s nachts aangenaam fris. De nachtelijke afkoeling levert druiven op met bijzondere fruitaroma’s.

De wijnen van de familie komen op de markt onder de naam Regaleali, de historische naam van deze streek. In de loop der jaren zijn er nog een aantal domeinen aan het moederbedrijf Regaleali toegevoegd. Tenuta Capofaro op het eiland Salina in de Eolische archipel, Tascante aan de voet van de Etna vulkaan, Sallier de La Tour in Monreale, en Fondazione Whitaker op het eiland Mozia. Elke Tenuta heeft zijn persoonlijke kenmerken, met karakteristieke eigenschappen van de omgeving waar de druiven staan aangeplant, die je terug proeft in de verschillende wijnen.

Men beroemt zich op het bezit van een eigen, inheems druivenras, de tasca-druif. Daarnaast worden voor de wijnen veelal andere druiven van het eiland gebruikt, zoals de in populariteit groeiende Nero d’Avola. Een logische keuze, omdat juist de druiven van het eiland zelf het beste bestand zijn tegen het hete en droge klimaat. Maar om echt bekend te worden is meer nodig. Dat besefte men hier maar al te goed, zodat halverwege de jaren tachtig werd besloten twee internationaal bekende druiven aan te planten: Chardonnay voor wit en Cabernet-Sauvignon voor rood. Met aparte wijnen op basis van deze in 1985 aangeplante druiven werd internationaal furore gemaakt. Daarna wist men ook naam te maken met de producten op basis van de eigen druiven –gelukkig maar. De reputatie van Regaleali was gevestigd. Terechte erkenning voor dit bijzondere domein, dat moderne druiven en dito vormen van wijn maken perfect weet te combineren met traditie, voortvloeiend uit een overlevering van meer dan 150 jaar.

Het gebied: Sicilië

Het eiland Sicilië wordt niet direct in verband gebracht met wijn. Veel meer met zon en toerisme, met een azuurblauwe Middellandse Zee. En natuurlijk met de maffia, het criminele bedrijf dat dit mooie eiland een wat dubieuze reputatie heeft bezorgd. De gemiddelde Siciliaan is daar niet zo blij mee. Bijna elke bezoeker begint er over, terwijl men er hier in het dagelijkse leven niet of nauwelijks iets van merkt. Men is hier juist heel trots op dit bijzondere eiland, dat men zijn zuidelijke ligging iets subtropisch heeft, met wuivende palmen en weidse landschappen. De toerist wordt hier verwend met de vele prachtige oudheidkundige bezienswaardigheden, overblijfselen van een roerige geschiedenis. Het eiland is talloze malen bezet geweest, niet alleen door Grieken en Romeinen, maar zelfs door de Noormannen -niet bepaald om de hoek.

Een heet klimaat als het Siciliaanse wordt door velen beschouwd als ongeschikt voor de wijnbouw. Het zijn dezelfde kniesoren die denken dat het Californische woestijnklimaat geen mooie wijnen zou kunnen voortbrengen. Met gebruik van de juiste druivenrassen en de keuze van een gunstige plaats is echter veel mogelijk. Sterker nog, dan blijkt dat hier uitstekende wijnen kunnen worden geproduceerd. Wel moet lang worden geknokt om daar de nodige bekendheid aan te geven. Anders dan Noord-Italië heeft men hier geen naam op het gebied van de productie van kwaliteitswijnen, dus is het vechten voor een plaatsje op de wijnmarkt. Een gevecht dat meer en meer met succes wordt bekroond, zoals onder andere wordt bewezen door het huis Regaleali.